Beethoven i wieczna kobiecość

       Otrzymałam zaproszenie do Lublina na koncert orkiestry Filharmonii Wirtemberskiej Reutlingen. Zaprosił mnie muzyk grający w tej orkiestrze – kolega z ławki w szkole podstawowej. Dosłownie z ławki. Chodziliśmy do klasy eksperymentalnej. Ławki szkolne zsunięte były po dwie lub trzy i ustawione niczym stoliki w kawiarni. Dziewczynki siedziały z chłopcami w cztero… i sześcioosobowych grupach. Każda grupa pracowała wspólnie na swoje wyniki.  Ocena niedostateczna mojego kolegi z ławki była także moim zmartwieniem, a bardzo dobra i mnie dawała radość. Taka grupowa nauka sprzyjała nie tylko koleżeństwu. Uczyła martwić się o innych, cieszyć czyjąś pomyślnością i zrodziła przyjaźnie trwające do dziś.

       Kiedy usłyszałam, że kolega będzie ze swoją orkiestrą koncertować w Lublinie i w dodatku ma dla mnie specjalne zaproszenie, nie mogłam się oprzeć by nie pojechać. Tym sposobem – przeżyciem kulturalnym z najwyższej półki – rozpoczęłam okres wielkanocny. Koncert bowiem odbył się w ramach Wielkanocnego Festiwalu im. Ludwiga van Beethovena.

       Festiwal ten zagościł w Lublinie po raz drugi. Od początku swego istnienia zyskał rangę wydarzenia pretendującego do najważniejszych w Europie.  Orkiestra Württembergische Philharmonie Reutlingen zagrała pod dyrekcją  swego dyrektora Ola Rudnera.  Jako solistka wystąpiła pochodząca z Estonii mezzosopranistka Annely Peebo. W programie obok utworów patrona Festiwalu – Ludwiga van Beethovena zabrzmiały dzieła Gustava Mahlera  oraz jego żony Almy Mahler. 

       Za kompozycjami Mahlera nie przepadam, ale upajałam się atmosferą sali koncertowej Filharmonii Lubelskiej pośród melomanów, tuż obok niemieckiej księżnej, która koncert otworzyła. Patrzyłam na dyrygenta. Znakomity. Wprost całym sobą dyrygował, a partyturę miał w głowie, a nie głowę w partyturze. Cieszyłam się, że pierwszy raz widzę i słyszę na żywo swojego kolegę na scenie. Nigdy nie było okazji, bo od początku swojej muzycznej kariery gra w orkiestrach zagranicznych.

       Dowiedziałam się od kolegi, że Alma (której utwory grano  w pierwszej części koncertu) wychodząc za mąż za Gustawa Mahlera, musiała się wyrzec zainteresowań muzycznych i kompozycji. Zadaniem kobiety bowiem według Mahlera jest pełnić rolę czułej żony i pani domu, a w sprawach muzycznych wystarczy wielbić kompozycje męża. Alma w takiej roli czuła się znudzona i zdegradowana. Z tego powodu pierwsza cześć koncertu bardziej mi się podobała, o! Na znak kobiecej solidarności.

A z innych plotek antraktowych?

Muzycy niemieccy stwierdzili, że śpią we wspaniałym hotelu. Lepszym niż inne europejskie hotele, w których bywali. Nie spodziewali się takiego w Polsce?    

Nie byłabym sobą, gdybym nie robiła zdjęć. Oczywiście tylko podczas oklasków i ukłonów. Przecież jestem wychowana, o!

 

Tegoroczny  XV Festiwal Wielkanocny

odbywa się pod hasłem

„Beethoven i wieczna kobiecość”.

 „Przybliży rolę kobiety w muzyce i muzykę,

która była poświęcona wielkim kobietom”

– powiedziała dyrektor artystyczna Elżbieta Penderecka.

Dziś – 12 kwietnia 2011 koncert w Warszawie.