„Bardzo mnie zawsze boli, gdy umiera utalentowany Człowiek, świat bowiem bardziej takich ludzi potrzebuje niż niebo.” /Georg Christoph Lichtenberg/
Dziś, w wieku 98 lat, zmarła Irena Kwiatkowska – wielka Gwiazda teatru, filmu, kabaretu i radia.
A może po prostu odfrunęła z ptasią milicją do brzozowego gaju?
Halo! halo! Tutaj ptasie radio w brzozowym gaju,
Nadajemy audycję z ptasiego kraju.
Proszę, niech każdy nastawi aparat,
Bo sfrunęły się ptaszki
dla odbycia narad:
Po pierwsze – w sprawie
Co świtem piszczy w trawie?
Po drugie – gdzie się
Ukrywa echo w lesie?
Po trzecie – kto się
Ma pierwszy kąpać w rosie?
Po czwarte – jak
Poznać, kto ptak,
A kto nie ptak?
A po piąte przez dziesiąte
Będą ćwierkać, świstać, kwilić,
Pitpilitać i pimpilić
Ptaszki następujące:
Słowik, wróbel, kos, jaskółka,
Kogut, dzięcioł, gil, kukułka,
Szczygieł, sowa, kruk, czubatka,
Drozd, sikorka i dzierlatka,
Kaczka, gąska, jemiołuszka,
Dudek, trznadel, pośmieciuszka,
Wilga, zięba, bocian, szpak
Oraz każdy inny ptak.
Pierwszy – słowik
Zaczął tak:
„Halo! O, halo lo lo lo lo!
Tu tu tu tu tu tu tu
Radio, radijo, dijo, ijo, ijo
Tijo, trijo, tru lu lu lu lu
Pio pio pijo lo lo lo lo lo
Plo plo plo plo plo halo!”
Na to wróbel zaterlikał:
„Cóż to znowu za muzyka?
Muszę zajrzeć do słownika,
By zrozumieć śpiew słowika.
Ćwir ćwir świrk!
Świr świr ćwirk!
Tu nie teatr
Ani cyrk!
Patrzcie go! Nastroszył piórka!
I wydziera się jak kurka!
Dość tych arii, dość tych liryk!
Ćwir ćwir czyrik,
Czyr czyr ćwirk!
I tak zaczął ćwirzyć, ćwikać,
Ćwierkać, czyrkać, czykczyrikać,
Że aż kogut na patyku
Zapiał gniewnie: „Kukuryku!”
Jak usłyszy to kukułka,
Wrzaśnie: „A to co za spółka?
Kuku-ryku? Kuku-ryku?
Nie pozwalam rozbójniku!
Bierz, co chcesz, bo ja nie skąpię,
Ale kuku nie ustąpię.
Ryku – choć do jutra skrzecz!
Ale kuku – moja rzecz!”
Zakukała: kuku! kuku!
Na to dzięcioł: stuku! puku!
Czajka woła: czyjaś ty, czyjaś?
Byłaś gdzie? Piłaś co? Piłaś, to wyłaź!
Przepióreczka: chodź tu! pójdź tu!
Masz co? daj mi! rzuć tu! rzuć tu!
I od razu wszystkie ptaki
W szczebiot, w świergot, w zgiełk – o taki:
„Daj tu! Rzuć tu! Co masz? Wiórek?
Piórko? Ziarnko? Korek? Sznurek?
Pójdź tu, rzuć tu! Ja ćwierć i ty ćwierć!
Lepię gniazdko, przylep to, przytwierdź!
Widzisz go! Nie dam ci! Moje! Czyje?
Gniazdko ci wiję, wiję, wiję!
Nie dasz mi? Takiś ty? Wstydź się, wstydź się!”
I wszystkie ptaki zaczęły bić się.
Przyfrunęła ptasia milicja
I tak się skończyła ta leśna audycja. /Julian Tuwim – Ptasie radio/
Dla Ireny Kwiatkowskiej nie koniec to ‚audycji’.
Taka Gwiazda żyć będzie nadal we wdzięcznej pamięci,
w kulturze, w sercach…
Jest Legendą!
Cześć Jej Pamięci!
urodzona 17 września 1912 r., zmarła 3 marca 2011 r.
alE blogowanie 
(*)(*)(*)…. KONDOLENCJE DLA RODZINY…(*)(*)(*)ODESZLA ale w sercach pozostanie na zawsze. ZEGNAJ KOBIETO PRACUJACA. Do zobaczenia po drugiej stronie. DZIEKUJE CI ZA BOGACTWO POZOSTAWIONE POLSCE i POLAKOM. KOCHAM CIE NA ZAWSZE.
Wspomniałaś Berto o kobiecie pracującej. To kultowa postać. Ileż ona nam radości dawała …
alEllu, przyłączam się do wszystkiego co napisałaś o Pani Irenie. „Ptasie radio” w jej wykonaniu to prawdziwe arcydzieło ! Czy ktoś jeszcze potrafi tak interpretować wiersze ???? Wielcy odchodzą. Niedawno żegnaliśmy Mistrza recytacji Krzysztofa Kolbergera, teraz Pani Irena…. Mam nadzieję,że tam…w niebie będą razem recytować ku radości wszystkich Aniołów.Legenda Pani Ireny zostanie w historii polskiej kultury. Na zawsze.
Bet, dlatego właśnie „Ptasie radio” zamieściłam. Po prostu słyszę głos Ireny Kwiatkowskiej, gdy sobie czytam…
Byłaś nam uśmiechemw smutniejszych czasach,promieniem radości co nie wygasa.Dawałaś Siebiez wielką szczodrością,Byłaś dla nas wszystkichżycia Mądrością.Będziesz Wieczną Gwiazdą na nieboskłonie,mrugająca do nasschylonych w ukłonie.Uwielbiałam Irenę Kwiatkowską.Pozdrowienia Ela.
To prawda, Hanno.Ta Wielka Aktorka dała nam tyle uśmiechu… radości… nie do opisania…
Pani Irena Kwiatkowska już za życia była legendą teatru, kabaretu i filmu. Przypomina mi Mieczysławę Ćwiklińską.Życzę spokojnej nocy.
Anno, a mnie zupełnie nie przypomina Mieczysławy Ćwiklińskiej. W ogóle nikogo mi nie przypomina. Jedynie samą siebie, zupełnie wyjątkową i jedyną taką.
„Ptasie Trele” to był majstersztyk, ale mnie podbiła „Kobietą Pracującą”. Ona nie musiała grać, wystarczyło, że wyszła na scenę.
O tak, „Kobietą Pracującą” podbiła chyba każdego.Zresztą nawet najmniejszy epizod przez nią zagrany to dzieło sztuki aktorskiej i jest pamiętany. A bajeczki dla dzieci… to mleko z czekoladą przed snem. Pamiętam, jak mój synek zawsze wieczorem prosił: nie, nie mama czyta, pani! pani! pani mówi! I musiałam włączać płytę z „Czerwonym Kapturkiem”.
Na scenie Wielkich zaczyna się pomału robić pusto. Niedawno Kolberger, teraz Pani Irena…Przykre.Pozdrawiam Ciepło:)
Rodorek,i kto ich zastąpi? Zupełnie nie widać aktorów „na miarę”…
Piękne, długie życie, niezapomniane kreacje. Dla mnie strata niemal osobista, bo fizycznie niezwykle podobna do mojej Mamy…
… i takie pracowite życie.
Witam alEllu, rzeczywiście jak się czyta teraz ten wspaniały wiersz, słychać Panią Kwiatkowską. Wspaniała AKTORKA. We wspomnieniach kolegow jawi się jako wielka bezkompromisowa profesjonalistka. Dziękujemy Pani Irenie za ogrom wzruszeń!!Serducho dla Ciebie alEllu 🙂
Anafigo, jak z samego rana popatrzyłam na „Ptasie Radio”, to w każdym słowie, ćwierkoleniu i szczebiocie ją słyszałam…
Słuchając, widzi się te wszystkie ptaki, ten rwetes, ten zgiełk. Autorowi i Wykonawczyni WIELKIE BRAWA.Buziaki poranne :):)
Witaj Anafigo porannie. Jestem tu ze śniadaniem, czyli kawką i papieroskiem i co chwilę czytam „Ptasie Radio”. Ciekawe, czy jest gdzieś w sieci, żeby posłuchać.
rzuc to palenie- nieznosna, he, he, ………witaj……… dolaczam do pieknych wspomnien………. jeszcze z Polski……….. [ nie palic, ]Tylko Wam pozazdroscic, sluchania milego glosu. bayyyyyy.
Rzucam na wiosnę Berto. Nie będzie wtedy czasu na palenie;)
przeciez to juz ( prawie ) wiosna, he, ja Ci pomoge w tym jak chcesz.Tez kiedys palilam.buziaki i przyjemnego wekendu. bay, bay
Berto, to gratuluję i podziwiam za silną wolę.
Z smutkiem i żalem pochylam głowę.Żegnając Irenę Kwiatkowską – Aktorkę i Wielką Osobę.Zostawiła swój Dar w naszej Pamięci.Niech pożegnania wiązanka róż naszą wdzięczność dla niej uświęci.W jej osobie zawarta jest nasza epoka.Bo dla nas właśnie Ona była jej opoką.Swym aktorskim warsztatem oraz gawędąDla nas została Wielką Legendą.
Dziękuje Ci Zolu za te strofy na cześć Ireny Kwiatkowskiej.
Jak nie mogłam Hołdu nie przekazać, kiedy jako male dziecko fascynowałam sie słuchowiskiem Ania z Zielonego Wzgórza? Od zarania miałam wzorce wspaniale. Również dzieki Pani Irenie. Chyba nie było nikogo – kto nie uwielbiał ją i jej warsztat aktorski. ozdrawiam wiezorowo.:).
Zolu, święta prawda, nie ma chyba nikogo, kto nie nie uwielbia i nie ceni.
Tak Ptasie radio w wykonaniu P.IRENY to majstersztyk dykcji i intonacji .Jaki inne JEJ role które pozostaną w naszej pamieci . Wielka strata i ogromny żal !!! Pozdrawiam ciepło .
Wzajemnie, Elizo. Też ciepło pozdrawiam.
Jakoś trudno mi pisać o Niej „była”. Dla mnie jest nadal, miła, skromna, uśmiechnięta,życzliwa dla ludzi, bez „much w nosie”, bez pozowania na gwiazdę. Pamiętam panią Irenę od czasów gdy byłam dzieckiem i gdy Polskie Radio nadawało różne audycje dla dzieci, między innymi różne powieści. Pani Irena czytała cudownie i zawsze czekałam z niecierpliwością na następny odcinek książki. Dla mnie to osoba, o której nie sposób zapomnieć.
Anabell, no właśnie… Ta skromność ujmująca… niespotykana wręcz u artystów.Też lubiłam te audycje radiowe.
Witaj aElla, Śmierć tych,którzy tworzą dzieła nieśmiertelne,zawsze jest przedwczesna.Pozdrawiam ze smutkiem…)))
Myślę, Alicjo, że wielcy są tak nieśmiertelni, jak ich dzieła…Pozdrowienia odwzajemniam. Serdeczności:)
Dziś w TV śniadaniowych wspominano Pania Irenę . Wypowiedzi jej kolegów-aktorów sprowadzały się do jednego: „nie widać następcy/czyni”…, nie widać !A ja po cichu mam nadzieję, że gdzieś, w jakimś niekoniecznie stołecznym teatrze drzemie talencik. Tylko nie może się przebić przez serialowy gąszcz celebrytów…. Wierzę,że tak jest.
Bet, być może tak jest i bardzo to prawdopodobne, że ambitne i utalentowane aktorki nie są dostrzegane za tyłeczkami w stringach i coraz to nowymi biustami sławiącymi kliniki operacji plastycznych. Dlatego o prawdziwych aktorkach nie słyszymy… Jedynie ci, co często chodzą do teatru.
Pani Irena była przez Telewizję zauważona. Grała w teatrze telewizji, w filmach a nawet serialach..Rzecz w tym,że teraz TV obsadza role wciąż tymi samymi osobami… Przecież wszędzie widać te same nazwiska, te same twarze aż do znudzenia. Nikt nie szuka talentów bo po co skoro już kilka ładnych buź jest zawsze pod ręką…Może to taniej wychodzi ????
Zupełnie nie wiem, na czym to polega teraz i dlaczego siły przebicia nie ma wybitność?
Podejrzewam,że po „Wybitność” trzeba sięgnąć, zainwestować, pokazać w ambitnym dziele. A pokazywanie gwiazdek seriali daje od razu wysoką oglądalność i szybkie pieniądze. Ale to tylko moje podejrzenia.
Bet, a przecież inwestuje się. Przydziela się stypendia różnej maści „artystom” – jak autorce słynnego wulgarnego plakatu, czy dotuje się byle jakie czasopisma…. Może to małe kwoty, ale trwonione na szmirę…
To oczywiste , takich ludzi niezapomina sie.Z wiadomych wzgledow nie napisze wiecej.Pozdrawiam
Nie zapomnimy, Andante, na pewno nie zapomnimy. Nie sposób zapomnieć!
Wykrusza nam sie pokolenie prawdziwych artystów,zostają jedynie „gwiazdki”nie wiele wnoszące do życia artystycznego XXI wieku.Szkoda bo,oprócz wielkiej artystki była skromnym i dobrym człowiekiem.
Bob, miejmy nadzieję, że rozkwitną jakieś wielkie talenty, gdy przeminie moda na gwiazdeczki – celebrytki.
AlElla..Tak mi się każesz zwracać do siebie..Jak na jakimś zebraniu lub akademii..Elżunia to zwrot wysoce obraźliwy,jak mi to dałaś wcześniej do zrozumienia. Są humory różne,czasami jednego,czasami drugiego trafiają..Dziś trafiło na mnie. Obiecuję Ci solennie,że już nikt Cię obrażał nie będzie. Spadam,wpadam w nurt rzeki,rzeki bez powrotu.
PS..Pardon,tak jakoś znalazłem się poza tematem..Pani Irena była kobietą pracującą..Wielka szkoda,że już nie pracuje..
Chociaż mam poczucie humoru, trudno mi odpowiedzieć przy takim smutnym temacie na Twoje żarty, Cichy…
Hej!Dziękuję Ci za wycieczkę po mojej galerii fotek. Dziś się wybieram na Manifę. Choć pogoda nie za dobra. Ale obiecałem jednemu związkowcowi fotki i film.Irena Kwiatkowska to kobieta instytucja! To dobry, prawy i skromny człowiek. Oprócz oczywiście wybitnego, nie do zastąpienia aktorstwa!To pokolenie prawdziwych aktorów…..Cześć Jej pamięci!
Vojtku, życzę udanych filmów i zdjęć.
Kochana Jrenko nigdy Cie nie zapomniemy. http://www.youtube.com/watch?v=-4Hpo5RZJNg
Uleczko, bardzo, bardzo dziękuję za ten link. Miło witam pierwszy raz przy kominku:)